modyfikacja [rpgramu z j. polskiego dlalekko, Niepełnosprawność intelektualna
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Modyfikacja programu nauczania języka polskiego
dla II etapu edukacyjnego
(klasy 4 – 6) sześcioletniej szkoły podstawowej dla
ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu
lekkim
Autor: mgr Marzenna Iwanowska
WSTĘP
Program ten został stworzony ze względu na zaistniałą potrzebę.
Obejmuje nauczanie języka polskiego dla drugiego etapu edukacyjnego ( dla
klas IV – VI szkoły podstawowej). W Szkole Podstawowej nr 10 w
Suwałkach, w klasie szóstej znajduje się uczeń, u którego po przebadaniu w
poradni psychologiczno-pedagogicznej stwierdzono:
-
wodogłowie wewnętrzne - stan po operacji, niedomykalność zastawki
pnia płucnego, upośledzenie umysłowe stopnia lekkiego, obniżony
poziom rozwoju wszystkich funkcji poznawczych. W sferze
emocjonalnej chłopiec funkcjonuje jak dziecko znacznie młodsze.
Stwierdzono bardzo niski poziom wczesnoszkolnych umiejętności i
wiadomości.
Uczeń został zakwalifikowany do kształcenia specjalnego w szkole
podstawowej dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Rodzice
dziecka nie zgodzili się na umieszczenie go w tej placówce, w związku z tym
uczeń uczęszcza do masowej szkoły.
Ponieważ poziom intelektualny ucznia i poziom rozwoju jego funkcji
poznawczych jest znacznie obniżony, uczeń wymagał zmodyfikowanego,
przystosowanego do jego potrzeb i możliwości programu pracy.
W danej klasie realizuje się program nauczania „Słowa jak klucze II”,
więc należy realizować go również w stosunku do wyżej wymienionego
ucznia. Jednak został on zmodyfikowany i dostosowany do możliwości
dziecka i jego potrzeb edukacyjnych.
Cele edukacyjne niniejszego programu są oparte na obowiązującej
„Podstawie programowej” języka polskiego MEN. „Podstawa programowa”
jest taka sama zarówno dla nauczania w szkole masowaj, jak i specjalnej.
Cele edukacyjne dotyczą następujących obszarów:
♦ słuchania i mówienia
♦ czytania tekstów słownych i odczytywania innych tekstów kultury
♦ pisania
♦ nauki o języku
Nadrzędnym celem programu jest kształcenie praktycznych
umiejętności wsparte potrzebną wiedzą w zakresie kształcenia językowego i
kulturalno-literackiego. Program zakłada przyswojenie wiedzy koniecznej i
potrzebnej. Treści kształcenia podporządkowane są wyrabianiu kluczowych
umiejętności polonistycznych. Szczególny nacisk w pracy z uczniem kładzie
się na wyrabianie sprawności komunikacyjnych ucznia, rozwijanie
2
umiejętności czytania, doskonalenie umiejętności posługiwania się pisaną
odmianą języka. Sprawności językowe rozwija się na wszystkich lekcjach
języka polskiego, korelując kształcenie języka z kształceniem literackim i
kulturalnym. Zwraca się uwagę na proste przykłady, odtwórcze działania
ucznia, stosowanie poznanej wiedzy w sytuacjach typowych,
nieskomplikowanych. Za niezbędne uważa się przygotowanie ucznia do
prawidłowego funkcjonowania w świecie rzeczywistym. Wdraża się go do
samodzielności w myśleniu i działaniu, przygotowuje do odgrywania
określonych ról społecznych.
Zestaw lektur zgodny jest z programem „Słowa jak klucze II”. W
przypadku utworów obszernych uczeń poznaje ich fragmenty.
Zdecydowanie jest to trudna praca, wymagająca opracowania programu
pod innym kątem. Przedmiotowy system oceniania również musiał być
dostosowany do możliwości ucznia. W planie wynikowym nauczania języka
polskiego umieszczono wymagania edukacyjne dla tegoż ucznia.
Zapewne jest to program, który może być realizowany wielokrotnie.
Bardzo często zdarza się tak, że do masowych szkół uczęszczają dzieci z
lekkim upośledzeniem umysłowym. Każdy nauczyciel powinien
zindywidualizować proces nauczania takiego dziecka, objąć je szczególną
troską i mieć na uwadze jego specyficzne potrzeby.
3
Treści
kształcenia
UMIEJĘTNOŚCI
UCZEŃ POWINIEN:
KLASA 5
KLASA 6
KLASA 4
Słuchanie i
mówienie
Wypowiedź
jednozdaniowa
-
słuchać z
uwagą;
-
rozumieć
polecenia i
precyzyjnie
je
wykonywać;
-
reagować na
cudzą
wypowiedź
stosownie do
okoliczności
-
udzielać
dokładnej
odpowiedzi
na pytania;
-
głośno,
wyraźnie
przedstawić
się;
-
budować
wypowiedze
nia
pojedyncze i
złożone ,
wyrażające
odpowiednią
intencję;
-
mówić z
odpowiednią
intonacją;
-
słuchać z
uwagą;
-
udzielać
dokładnej
odpowiedzi na
proste
pytania;
-
głośno,
wyraźnie i
zdecydowanie
przedstawić
się;
-
rozumieć
polecenie i
precyzyjnie je
wykonać;
-
budować
wypowiedzeni
a pojedyncze i
złożone,
wyrażające
określoną
intencję;
-
reagować na
cudzą
wypowiedź
stosownie do
okoliczności;
-
mówić z
odpowiednią
intonacją;
-
komunikować
się z
otoczeniem w
różnych
sytuacjach
mówienia;
-
budować
wypowiedzi
jednozdaniowe
w sytuacjach
oficjalnych;
4
Wypowiedź
wielozdaniowa
Informacja
-
stosować
słowne
przejawy
słuchania
aktywnego,
np.
wyrażanie
niezgody;
-
zadawać
pytania w
celu
uzyskania
precyzyjnej
informacji;
-
precyzyjnie
udzielać
informacji;
-
stosować
słowne
przejawy
słuchania
aktywnego,
np. wyrażanie
niezgody;
-
zadawać
pytania w celu
uzyskania
precyzyjnej
informacji;
- precyzyjnie
udzielać
informacji
-
stosować
słowne
przejawy
słuchania
aktywnego, np.
wyrażanie
niezgody;
-
zadawać
pytania w celu
uzyskania
precyzyjnej
informacji;
- precyzyjnie
udzielać
informacji;
Rozmowa
- słuchać z
uwagą
wypowiedzi
rozmówcy i
właściwie na nie
reagować;
wykazywać
zainteresowanie
rozmową;
-
słuchać z
uwagą
wypowiedzi
rozmówcy i
właściwie na
nie reagować;
wykazywać
zainteresowa-
nie rozmową;
-
prowadzić
rozmowę
telefoniczną,
stosować
formuły
grzecznościo
we, wyrazy,
wyrażenia i
zwroty
podtrzymując
e kontakt z
rozmówcą;
- uczestniczyć w
rozmowie na
określony temat,
stosować
wyrażenia i
zwroty
podtrzymujące
rozmowę;
Opowiadanie
-
słuchać w
skupieniu,
koncentro-
wać się na
treści
wypowiedzi;
-
opowiedzieć
przebieg
wydarzeń
(odtwórczo);
-
zadawać
pytania na
temat
wysłuchanych
treści;
-
mówić na
temat;
-
eliminować
powtórzenia
-
stosować
synonimy,
-
budować
zdania,
zachowując
poprawny szyk
wyrazów;
-
opowiadać
przebieg
wydarzeń wg
planu;
-
budować
spójne
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]